کووید-19 درحال تغییر شکل دادن دنیای ماست - وبلاگ املاکیا

به گزارش وبلاگ املاکیا، اتوماسیون، ساماندهی فرآیند های سازمانی است. با پیشرفت تکنولوژی فرآیند جمع آوری، ذخیره و توزیع داده ها با کمک کامپیوتر و شبکه اینترنت انجام می شود.

به گزارش دنیای اقتصاد، روی آمارا (Roy Amara) شخصیتی با نفوذ در سیلیکون ولی است. گفته های او درباره پیش بینی اثرات فناوری به قانون آمارا معروف شده است. او می گوید ما تمایل داریم تاثیر یک فناوری را در کوتاه مدت ارزیابی کنیم، ولی تاثیر طولانی مدت آن را دست کم می گیریم. این موضوع را می توان درباره تاثیر فناوری دیجیتال در کار های اداری در عصر کووید-19 بیان کرد.

بسیاری از سازمان ها برای مدیریت بحران در دوران رکود اقتصادی و حوادث طبیعی برنامه ریزی دارند، اما چه کسی می توانست بحران بیماری همه گیر را پیش بینی کند؟ در این بحران کارمندان اداری از فناوری ها با روش ها و در حدی استفاده کردند که اصلا تصورش را هم نمی کردیم. پزشکان، بیماران خود را به صورت آنلاین ویزیت می کنند. معلمان کلاس مجازی برگزار می کنند. کار های دادگاهی از طریق اینترنت انجام می شود. گرچه این تغییرات بسیار چشمگیر هستند، اما تحول اساسی در روش انجام کار اداری نیست در حقیقت بیشتر آن ها مانند همیشه کار می کنند فقط با فاصله و بدون برخورد سنتی بین فردی.

این یک انقلاب در فناوری های کار اداری هم نیست. چون بیشتر این فناوری ها از قبل وجود داشتند. قضیه فقط تغییر محل کار است. یعنی کارمندان به جای اینکه در یک دفتر با همکاران خود باشند، کار های خود را از خانه انجام می دهند. در ابتدا تصور بر این بود که این بحران کوتاه مدت است و مدت کوتاهی شرایط این گونه خواهد بود. در راستای آن محدودیت هایی اجرا می کنیم، اقتصاد را موقتا متوقف می کنیم مانند گیاهانی که به خواب زمستانی می فرایند و پس از اتمام این همه گیری به سرعت به زندگی عادی خود بر می گردیم. اما اکنون می دانیم که این دیدگاه اشتباه بوده و باید در استراتژی سازمان خود تجدیدنظر کنیم. در چند ماه گذشته تلاش هایی برای اصلاح فناوری ها و روش های دائمی کار اجرا شده است.

به نظر شما دنیای کار در روز ها و ماه های آینده چگونه خواهد بود؟ با نگاهی به جلو می توانیم دو آینده احتاقتصادی را ببینم که در هر دو فناوری نقش مهمی ایفا می کند.

اولین مورد کشف واکسن است. 12-18 ماه آینده یک واکسن یا یک درمان موثر پیدا می کنیم و این به ما امکان می دهد کمی به زندگی قبل از کووید-19 نزدیک شویم. اما بازگشت کامل زمان بر خواهد بود. یکی از راه های بررسی این شرایط این است که تصور کنیم در یک طرح آزمایشی برنامه ریزی نشده گسترده برای استفاده از فناوری در محل کار شرکت کرده ایم. شرایط سختی پیش رو داریم.

قصد داریم یاد بگیریم و برخی موارد که اصلا خوب کار نمی کنند را اصلاح کنیم و روش های دیگری را بیازماییم و ببینیم چه چیز هایی بعد از پاندمی باقی نخواهند ماند. به عنوان مثال سال گذشته، کمتر از یک درصد قرار های ملاقات با پزشک از راه دور اجرا شده، اما اکنون حدود 93 درصد از راه دور انجام می شود. با توجه به اینکه بیشتر افراد از این گزینه بسیار راضی هستند، بعید است که ما به روش های قدیمی کار برگردیم.

دوم آینده بدون واکسن است. البته تصور آن هم بسیار نگران کننده است. همه گیری انگیزه ای قوی برای اتوماسیون کار آنلاین ایجاد کرد. یک ماشین مجبور نیست از قوانین فاصله اجتماعی پیروی کند، آلوده نمی شود و بیمار نمی شود یا برای محافظت از همتایان خود مجبور نیست خودش را منزوی کند. بسیاری از کارفرمایان اصرار به حضور کارمند در شرکت دارند و اتوماسیون آنلاین انجام نمی دهند. اما اگر شرایط بدتر شود به ناچار باید نظرشان را تغییر دهند. به عنوان مثال دولت انگلیس تا 80 درصد حقوق بسیاری افراد را پرداخت می کند، اما به دلیل اوضاع اقتصادی به ناچار این حمایت دولتی از بین خواهد رفت و تا زمانی که واکسن یا درمانی نداشته باشیم، این انگیزه همچنان تقویت می شود.

موانع اصلی اتوماسیون فنی نیست، بلکه فرهنگی است. در طول پنج سال گذشته بسیار شنیده ایم که پزشکان برای ویزیت آنلاین بیمارانشان نگران هستند. معلمان می گفتند که دانش آموزان تا زمانی که در کلاس حضور نداشته باشند نمی توانند درس ها را به درستی یاد بگیرند. وکیل ها اصرار داشتند که کار دادگاه هیچ گاه نمی تواند به صورت مجازی انجام شود. با این وجود در عرض چند هفته پزشکی از راه دور، آموزش آنلاین و دادگاه های مجازی به یک امرعادی تبدیل شد. مانع اصلی تحول در حرفه ها طرز تفکر صاحبان مشاغل و فرهنگ افراد و سازمان ها است. بیشتر مردم در برابر روش های جدید کار اداری مقاومت می کنند.

با بحران کووید-19 این موانع فرهنگی تا حد زیادی از بین رفته است. هنوز هم عده ای روش های سنتی را ترجیح می دهند، اما به نظر می رسد که بیشتر شبیه افراط و تفریط است. با پایان یافتن این بحران بعید است که روش های سنتی مثل قبل و با همان قدرت بازگردند و افراد حرفه ای به فکر اقدامات پایه ای برای آینده سازمان خود هستند. همه گیری نشان داد که خیلی کار ها را می توانیم انجام دهیم. کووید-19 درحال تغییر شکل دادن دنیای ماست. آیا این تغییرات دائمی خواهد بود؟ این تغییرات تا کجا پیش خواهد رفت؟ به نظر می رسد قدم های اول برای جایگزینی انسان با ربات برداشته شده است و جامعه کم کم این قضیه را پذیرفته است.