همه جیز راجع به سندرم استفراغ دوره ای - وبلاگ املاکیا

همه جیز راجع به سندرم استفراغ دوره ای

به گزارش وبلاگ املاکیا، سندرم استفراغ دوره ای، گردشی یا چرخشی اختلالی است که سبب می گردد فرد به صورت دوره ای حالت تهوع، استفراغ و خستگی (ضعف) را تجربه کند. این نوع نشانه های دوره ای به نام علائم حمله ای و کلیشه ای هم شناخته می شوند. استفراغ دوره ای معمولاً در بچه ها مشاهده می گردد، ولی امکان دارد در سنین دیگر نیز رخ دهد.

سندرم استفراغ دوره ای چیست؟

سندرم استفراغ دوره ای، گردشی یا چرخشی اختلالی است که سبب می شود فرد به صورت دوره ای حالت تهوع، استفراغ و خستگی(ضعف) را تجربه کند. این نوع نشانه های دوره ای به نام علائم حمله ای و کلیشه ای هم شناخته می شوند. استفراغ دوره ای معمولاً در بچه ها مشاهده می شود ولی امکان دارد در سنین دیگر نیز رخ دهد.1

علت سندرم استفراغ دوره ای چیست؟

شایعترین علل سندرم استفراغ دوره ای عفونت ها (سینوزیت مزمن، پوسیدگی دندان) و هیجان عاطفی (حملات هراس، اضطراب، تعطیلات، مهمانی ها) است.

سایر عوامل محرک می توانند شامل دوره های بدون غذا خوردن (ناشتا بودن)، درجه حرارت شدید در سرما یا گرما، کمبود خواب، فشار زیاد، آلرژی، مصرف بعضی غذاها (شکلات، پنیر، سدیم)، پرخوری، مصرف الکل و قاعدگی باشند.

سردرد میگرنی

مکانیسم های مرتبط با میگرن در این امر دخیل هستند.

استرس

دوره های روانشناختی، جسمی و عفونی از عوامل شناخته شده این سندرم هستند.

DNA میتوکندری

(mDNA) نیز ممکن است در این اختلال نقش داشته باشد. آنالیز ها نشان داده اند که 86٪ بچه ها مبتلا به CVS و بیماری عصبی عضلانی مادرانی با سابقه میگرن داشته اند.

فعالیت بیش از حد عصب سمپاتیک و اختلالات عملکرد خودمختار

به نظر می رسد بیماران دارای این بیماری، فعالیت بیش از حد عصب سمپاتیک و اختلالات عملکرد خودمختار دارند. علائم شامل گرگرفتگی، رنگ پریدگی پوست، تب، بی حالی، افزایش فراوری بزاق و اسهال در معرض خطر بیشتری برای ایجاد این اختلال است.

تعیین نیست که کدام عوامل، بالاترین عامل خطر را برای این اختلال ایجاد می نمایند. با این حال، بیشتر محققان این مسئله را ناشی از عملکردهای ژنتیکی، خودمختار، محیطی و یا عصبی، مغزی می دانند.2

علائم سندروم استفراغ دوره ای

استفراغ شدید که چند بار در هر ساعت رخ می دهد و برای چند ساعت تا چند روز طول میکشد.

- تهوع شدید

- تعریق شدید

- دردشکم

- اسهال

- سرگیجه

- حساسیت به نور

- سردرد

- عق زدن.1

عوارض سندرم استفراغ دوره ای

سندرم استفراغ دوره ای می تواند باعث بروز عوارض زیر شود:

دهیدراسیون

استفراغ زیاد باعث می شود تا بدن به سرعت ذخیره آب خود را از دست بدهد. موارد شدید دهیدراسیون باید در بیمارستان درمان شود.

آسیب دیدگی مری

اسید معده که به همراه استفراغ بالا می آید می تواند به مری (ازوفاگوس) آسیب برساند. گاهی وقت ها این آسیب دیدگی به قدری شدید است که سبب خونریزی مری می شود.

فساد دندان

اسید موجود در استفراغ می تواند مینای دندان را تباه کند.3

پیشگیری از سندرم استفراغ دوره ای

بسیاری از مردم محرک های سندرم استفراغ دوره ای را در خصوص خود می شناسند. اجتناب از این محرک ها باعث کاهش فرکانس دوره های سندرم مزبور می شود. اگرچه فرد ممکن است در فاصله میان دو دوره عود استفراغ حال خوبی داشته باشد، بسیار اهمیت دارد که داروهای تجویز شده از سوی پزشک مصرف شود.

اگر دوره های بیماری بیش از یک بار در هر ماه بروز نمایند، یا احتیاج به بستری شدن فرد در بیمارستان باشد، پزشک داروهای پیشگیری مثل آمی تریپ تیلین، پروپرانولول (ایندرال)، سیپروهپتادین و توپیرامات تجویز خواهد نمود. تغییرات سبک زندگی شامل موارد زیر نیز می توانند یاری نمایند:

برخورداری از خواب مناسب

کم اهمیت قلمداد کردن وقایع در پیش رو زیرا هیجان می تواند به عنوان یک محرک عمل کند

اجتناب از غذاهای محرک مثل کافئین، پنیر و شکلات

خوردن غذا در مقادیر کم در هر وعده و مصرف میان وعده های غذایی حاوی کربوهیدرات بر یک مبنای منظم روزانه.3

تشخیص سندرم استفراغ دوره ای

تشخیص این سندرم سخت است. چون هیچ آزمایش اختصاصی برای آن وجود ندارد. معمولاً پزشکان با مشاهده علائم و آنالیز تاریخچه پزشکی بیمار و رد دیگر بیماری های شایع و یا اختلالات میتواند تهوع و استفراغ را به این سندرم نسبت دهند. به همین علت تشخیص سندرم استفراغ دوره ای امکان دارد کمی طول بکشد. گاهی از آزمایشات زیر هم برای تشخیص این بیماری استفاده می شود:

سی تی اسکن یا MRI

سونوگرافی شکم

آزمایش حرکات دستگاه گوارش

رزونانس مغناطیسی

آندوسکوپی

آزمایش آلرژی غذایی

عکس اشعه X از دستگاه گوارش فوقانی.1

درمان سندرم استفراغ دوره ای

درمان این بیماری فرق دارد، اما افراد مبتلا به این بیماری معمولاً پس از کنترل علائم خود بهبود می یابند. به افراد مبتلا به این بیماری توصیه می شود که استراحت و خواب کافی داشته باشند و از داروهایی استفاده نمایند که از وقوع استفراغ پیشگیری می نماید.

بعضی از گزینه های درمانی این سندرم، عبارتند از:

درمان مرحله استفراغ

هنگامی که استفراغ آغاز می شود، معمولاً فرد به ماندن در رختخواب و خوابیدن در یک اتاق تاریک و ساکت احتیاج دارد. تهوع و استفراغ شدید ممکن است احتیاج به بستری در بیمارستان و مایعات داخل وریدی داشته باشد تا از کمبود آب بدن پیشگیری شود . در صورت ادامه حالت تهوع، داروهای آرامبخش می توانند یاری نمایند.

درمان در مرحله پرودرمال

گاهی اوقات، در طول مرحله پرودرمال، ممکن است از وقوع یک قسمت پیشگیری شود. برای استفاده از هر دارویی با پزشک خود مشورت کنید.

درمان در مرحله بهبودی

در این مرحله نوشیدن آب و جایگزینی الکترولیت های از دست رفته بسیار مهم است. الکترولیت ها نمکی هستند که بدن برای عملکرد و سالم ماندن به آنها احتیاج دارد. علائم در مرحله بهبودی ممکن است متفاوت باشد. بعضی از افراد متوجه می شوند که اشتهای آنها بلافاصله به حالت طبیعی برمی شود، در حالی که باید با نوشیدن مایعات آبکی آغاز نمایند و سپس به آرامی به سمت غذای جامد بروند.

درمان دوره ای مکرر و طولانی مدت

افرادی که دوره های بیماری آنها مکرر و طولانی مدت است ممکن است در دوره های بدون علائم تحت درمان قرار بگیرند تا بتوانند از قسمت های بعدی پیشگیری نمایند. مصرف روزانه دارو به مدت یک تا دو ماه ممکن است لازم باشد تا فرد بتواند یاری کند.

مرحله بدون علائم

مرحله بدون علامت برترین زمان برای از بین بردن عوامل ایجاد نماینده یا افزایش دهنده است. بعلاوه رفتار درمانی ممکن است با کاهش استرس و اضطراب به کاهش حملات یاری کند.