تهرانی ها عصبی تر شده اند - وبلاگ املاکیا

به گزارش وبلاگ املاکیا، این صحنه برای کسی غریب و ناآشنا نیست. دو نفر در خیابان دست به یقه شده اند و با تمام وجود خشم شان را در مشت و لگد نثار طرف مقابل می نمایند؛ یا زن و شوهری که دعوایشان بالا گرفته و به کتک کاری رسیده اند و صدایشان همسایه ها را نگران می نماید. درگیرشدن افراد در کوچه و خیابان یا پشت چراغ قرمز یا حتی در خانه و محله، یک ناهنجاری اجتماعی است که عوامل زیادی بر آن تاثیر می گذارد.

به گزارش شهفرایند، بسیاری از این نزاع ها در جایی ثبت رسمی نمی گردد و بسیاری دیگر کار طرفیت دعوا به شکایت و مراجعه به پزشکی قانونی می رسد. جدیدترین آمار پزشکی قانونی از افزایش 7درصدی مراجعه به پزشکی قانونی تهران در سه ماهه ابتدای امسال در پی نزاع خبر می دهد. این یعنی مرکز نشین ها در کنترل و مدیریت خشم خود نسبت به سال گذشته ضعیف تر شده اند یا بهتر است بگوییم تهرانی ها عصبی تر و پرخاشگرتر شده اند.

افزایش 7درصدی ثبت نزاع در تهران

مدیرکل پزشکی قانونی استان تهران از مراجعه بیش از 26هزار نفر به دلیل آسیب های ناشی از نزاع به مراکز پزشکی قانونی استان در سه ماهه نخست امسال خبر داده است.

مهدی فروزش درباره مقدار مراجعه به دلیل نزاع می گوید: در سه ماه نخست امسال 26هزار و 125 نفر به دلیل آسیب های ناشی از نزاع به مراکز پزشکی قانونی استان تهران مراجعه نموده اند که این تعداد در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته که تعداد مراجعان به دلیل نزاع به مراکز پزشکی قانونی 24هزار و 328 نفر اعلام شده بود، 7 درصد افزایش یافته است. براساس گزارش اداره کل پزشکی قانونی استان تهران از کل مراجعان به دلیل آسیب های ناشی از نزاع در سه ماهه نخست امسال، 16هزار و 511 نفر مرد و 9614 نفر زن بوده اند.

نزاع و درگیری با ایجاد اختلال در مناسبات ارتباط انسانی، فضایی پر از خشم و کینه توزی میان افراد به وجود می آورد و به روان جامعه آسیب جدی می زند که تبعات منفی فراوان مادی و معنوی را در پی دارد. در سال های اخیر این پدیده ناخوشایند به صورت مداوم به شکل های گوناگون در آمار ها منعکس می گردد.

کاهش نسبی نزاع در کل کشور طی 8 سال گذشته

نگاهی کلی به آمار های ثبت شده در پایگاه اطلاع رسانی سازمان پزشکی قانونی نتایج جالب توجهی به همراه دارد که برای مخاطبان خالی از لطف نیست. درباره استان تهران آنالیز آماری هشت ساله از کاهش نسبی مراجعه به پزشکی قانونی در پی نزاع حکایت دارد. در سال 1392، تعداد کل مراجعان به پزشکی قانونی 106 هزار مورد بوده که این رقم در سال 1400 به 96 هزار مراجعه رسیده است. جالب است بدانید در سال 93 تقریبا 107 هزار نفر، سال 94 تقریبا 101 هزار نفر، سال 95 بیش از 99 هزار نفر، سال 96 تقریبا 93 هزار نفر، سال 97 تقریبا 101 هزار نفر و سال های 98 و 99 هم به ترتیب 99 هزار و 95 هزار نفر به دلیل نزاع به پزشکی قانونی مراجعه نموده اند.

چرا زنان درگیر نزاع می شوند؟

به طور کلی آمار های مراجعه برای نزاع در استان تهران در دهه اخیر فرایند کاهشی داشته است، با این همه همین افزایش 7 درصدی نزاع تهرانی ها در سه ماهه نخست نسبت به مدت مشابه سال گذشته می تواند هشداردهنده باشد.

این هشدار با آنالیز جزئی تر آمار های یکی دو سال اخیر جدی تر می گردد؛ بر اساس آمار پزشکی قانونی استان تهران، در سال 1400، مقدار مراجعه به این سازمان به دلیل نزاع خیابانی، نسبت به سال 1399، یک ونیم درصد افزایش داشته است. در این آمار، مقدار زنانی که درگیر نزاع بوده اند نیز افزایش یافته. به طوری که در سال 99 تعداد زنان درگیر نزاع 185 هزار نفر بوده که این رقم در سال 1400 به 194 هزار نفر رسیده است.

کاهش مراجعات نزاع در کل کشور در بهار 1401

به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل سازمان پزشکی قانونی کشور، در بهار 1401، 156 هزار و 593 نفر در پی آسیب های ناشی از نزاع به مراکز پزشکی قانونی ارجاع شدند که از این تعداد 105 هزار و 646 نفر مرد و 50 هزار و 947 نفر زن بودند. در این مدت استان های تهران با 26 هزار و 125، خراسان رضوی با 14 هزار و 266 و اصفهان با 10 هزار و 260 نفر بیشترین و استان های ایلام با 878، بوشهر با 944 و خراسان جنوبی با یک هزار و 298 نفر کمترین تعداد مراجعات نزاع را داشته اند.

آمار مراجعات نزاع تا خرداد امسال نیز فرایندی کاهش داشته است. در این ماه 58 هزار و 578 مصدوم نزاع به مراکز پزشکی قانونی سطح کشور مراجعه کردند که نسبت به مدت مشابه سال قبل 2.7 درصد کمتر شده است.

گستردگی عوامل نزاع از استرس های روانی تا گرمای هوا

شناخت راه چاره های برون رفت از این پدیده ناخوشایند اجتماعی، به ریشه یابی دلیل و معلول ها احتیاج دارد. نزاع مفهوم گسترده ای دارد؛ از بحث های خانوادگی که به زدوخورد و خشونت خانگی منجر می گردد تا دعوا های ناموسی و یقه گیری راننده ها در ترافیک خیابان ها.

عوامل موثر بر آستانه صبر و تحمل افراد هم به مقدار انواع نزاع ها بسیط و فرق دارد. از عوامل ذاتی و درونی افراد و فشار ها و استرس های روانی گرفته تا شرایط مالی، اجتماعی و سیاسی جامعه یا حتی گرمای بیش از حد هوا. آسیب های ناشی از نزاع بسیار فراتر از علل و انواع نزاع است؛ آسیب هایی که شاید در مواقعی غیر قابل جبران باشد.

این در حالی است که دعوا های کلامی بدون جرح جایی ثبت نمی گردد، اما پیامدهایش می تواند به همان مقدار عمیق و طولانی مدت باشد. از نگاه چپ چپ گرفته تا بحث بر سر جای پارک خودرو.

خیلی ها پرخاشگری را در خانواده یاد می گیرند

افزایش خشونت و پرخاشگری در بدنه جامعه دلایل بسیار متعددی دارد و نمی توان با یکی دو عامل درباره ریشه یابی آن صحبت کرد. مصطفی تبریزی، روان شناس اجتماعی می گوید: پرخاشگری واکنشی است که ارتباط مستقیم با افسردگی دارد. افراد به واسطه بروز اختلال های روانی و افسردگی می توانند واکنش های خشن از خود نشان بدهند. به علاوه ممکن است ما پرخاشگری را یاد گرفته باشیم. در خانواده ای که در برابر ناکامی ها پدر و مادر پرخاشگری می نمایند، بچه آن ها هم یاد می گیرد که این واکنش را نسبت به موقعیت های ناخوشایند نشان بدهد.

به طور کلی شاهد افزایش اضطراب، افسردگی و پرخاشگری هستیم

تبریزی ادامه می دهد: بسیاری از نزاع ها و درگیری ها در مراجع قانونی ثبت نمی گردد. یعنی آمار اعمال خشونت خیلی بیشتر از ارقام اعلامی است. به طور کلی ما در ایران شاهد افزایش اضطراب، افسردگی و پرخاشگری هستیم. این واقعیت قابل انکار نیست. برون رفت از این ناهنجاری دو راه چاره ریشه ای دارد که مثل دو بال باید در کنار هم به کار گرفته گردد تا پرنده آرامش به پرواز دربیاید. یکی اینکه روح و روان بچه هایمان را سلامت بار بیاوریم. یعنی فضایی ایجاد کنیم که بچه ها در میحط های آموزشی، مهارت های لازم برای مقابله با ناکامی را یاد بگیرند.

این روان شناس اجتماعی شرح می دهد: آموزش در کشور ما به تعلیم وتربیت معروف است؛ یعنی معلم، مربی و استاد، آموزگر هستند. جالب است بدانید ژاپنی ها مفهوم دیگری برای تعلیم وتربیت دارند که به ایجاد موقعیت های مهارت آموزی به صورت غیرمستقیم منجر می گردد. ما هم باید صحنه ها را چنان بیاراییم و محتوای کتاب درسی را طوری تنظیم کنیم که بچه ها مهارت ها را کشف نمایند و در موقیعت های مختلف، واکنش درست نشان بدهند.

تبریزی معتقد است: در بُعد اجتماعی، مهندسان اجتماعی باید موشکافانه عوامل پرخاشگرشدن جامعه را آنالیز نمایند. باید توجه داشته باشیم که فقر نمی تواند دلیل پرخاشگری باشد، اما در بروز پرخاشگری نقش آفرین است. فقر زمانی که با تبعیض و اختلاف طبقاتی همراه باشد، به پرخاشگری منجر می گردد. وقتی در جامعه ای همه افراد در یک سطح فقیر باشند، کمتر پرخاشگری و نزاع ایجاد می گردد، ولی وقتی که اقشار جامعه اختلاف طبقاتی و تفاوت را می بینند این تفاوت برایشان غیرقابل پذیرش است.

خشم های انباشه در درگیری ها فوران می نماید

این روان شناس اجتماعی بیشترشدن حضور زنان در نزاع ها را به محدودیت ها و فشار هایی که ممکن است در زنان نسبت به مردان بیشتر باشد، مرتبط می داند: فشار هایی که بر خانم ها هست به مراتب بیشتر است و آن ها را بیشتر در معرض پرخاش ها و واکنش در درگیری ها قرار می دهد. به علاوه وقتی دو نفر با هم درگیر می شوند لزوما همان لحظه را نباید خشم های انباشته در نظر گرفت، پدر در خانواده، شوهر در خانه و دیگر فشار ها باعث فوران خشم های نهفته در مواقع پراسترس می گردد.

چطور باید فتیله نزاع ها را پایین بکشیم

اصغر مهاجری، جامعه شناس درباره علل جامعه شناختی بروز نزاع در جامعه می گوید: در نگاه اول وقتی نزاع را از منظر روان شناختی می بینیم، علل نزاع را بیشتر در فرد جست وجو می نمایند. با این حال، از نگاه جامعه شناختی، نگاهی وسیع تر به هر ناهنجاری اجتماعی می گردد. زمانی که ساختار جامعه دچار تنش می گردد، این تنش به صورت پرخاشگری در سطح خرد جامعه بروز می نماید. به همین نسبت وقتی دلایل پرخاشگری را آنالیز می کنیم می فهمیم مقدار تنش های سیاسی و مالی یا آسیب ها و مشکلاتی که در ساختار های اجتماعی اتفاق افتاده است، در این پدیده تاثیر مستقیم دارد. در حوزه های سیاسی وقتی جنبش های اجتماعی و اعتراض های مردمی رخ می دهد باعث می گردد آستانه تحمل جامعه برای پذیرش اعتراض ها بالا برود و این ابزار اعتراض تبدیل به یک خرده فرهنگ گردد. ولی زمانی که اجازه بیان اعتراض محدود گردد، جامعه خشمگین می گردد.

به بیان دیگر اگر بخواهیم فتیله نزاع ها را پایین بکشیم ممکن است استادان روان شناسی بگویند باید در فردیت و خصوصایت اخلاقی رفتاری افراد جست وجو گردد. ولی من معتقدم برای پایین کشیدن فتیله نزاع باید به بخش های عمومی و ساختاری جامعه توجه و آن ها را اصلاح کرد.

به عنوان نمونه در حال حاضر خرده نظام های اقتصاد در کشور ما به دلیل عدم ثبات و امنیت و تنش های زیاد تورمی خشونت زا هستند و باعث ایجاد اختلال های افسردگی که در افراد عامل پرخاشگری است، می گردد. پس برای کاهش نزاع و درگیری باید فتیله بی ثباتی مالی و ناهنجاری های اجتماعی را پایین بکشیم تا شاهد کاهش مقدار نزاع ها باشیم.

به گفته این جامعه شناس هر پیامد منفی به تدریج رخ می دهد و یک شبه اتفاق نمی افتد. زمانی که اقدامات منفی مالی و اجتماعی در زندگی مردم رسوخ می نماید، خشم ها روی هم تلنبار می گردد و نزاع افزایش می یابد. کاهش آمار نزاع هم یک شبه اتفاق نمی افتد و همه زیرساخت های بروز تنش در جامعه باید اصلاح گردد تا رفته رفته آرامش بیشتری را ببینیم.