جمعیت منزوی خرس قطبی گرینلند
به گزارش وبلاگ املاکیا، جمعیت جدا شده خرس های قطبی در گرینلند سازگاری هوشمندانه ای با کاهش یخ های دریا که به عنوان سکویی برای شکار فوک ها به آن وابسته هستند، ایجاد کرده اند.

به گزارش وبلاگ املاکیا، به گفته محققان، این جمعیت چند صد خرس، ساکن بخشی از سواحل جنوب شرقی گرینلند در تنگه دانمارک، تنها با دسترسی مختصر به یخی که از آب یخ زده دریا که از ورقه یخی بزرگ گرینلند جدا شده است، زنده مانده است.
آن ها در آبدره هایی که بیش از هشت ماه از سال بدون یخ دریا هستند زنده می مانند، زیرا به یخچال های طبیعی یخی دسترسی دارند که می توانند روی آن شکار کنند. این زیستگاه، در بیشتر منطقه ها قطب شمال غیرمعمول است.
معین شد که آن ها جدا شده ترین خرس های قطبی جهان از نظر ژنتیکی هستند که از 19 جمعیت شناخته شده دیگر این گونه فرق دارد. آن ها تقریباً به طور کامل از سایر خرس های قطبی برای حداقل چند صد سال دور بوده اند.
بث شاپیرو زیست شناس دانشگاه کالیفرنیا گفت: این خرس ها رشد نمی کنند. آن ها کندتر تولید مثل می کنند، اندازه آن ها کوچک تر است. اما مهمتر از همه، زنده ماندن آنها.
خرس های قطبی که جمعیت آن ها جمعیت آن ها به 26000 می رسد، به ویژه تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار دارند، زیرا افزایش دما چشم انداز قطب شمال را تغییر می دهد و آن ها را از سکوی یخی دریا برای شکار طعمه اصلی خود، فک های حلقه دار و فک های ریشدار محروم می کند.
شاپیرو افزود: واضح است که اگر نتوانیم سرعت گرمایش جهانی را کاهش دهیم خرس های قطبی در جهت انقراض قرار می گیرند. هرچه بیشتر بتوانیم در مورد این گونه قابل توجه بیاموزیم، بهتر می توانیم به آن ها کمک کنیم تا در 50 تا 100 سال آینده زنده بمانند.
منبع: فرارو